Het pleidooi voor een dementievriendelijke samenleving is niet nieuw, maar meer dan ooit actueel. Zeker als we de cijfers moeten geloven rondom dementie, de komende jaren. Mannen hebben 1 op 5 kans op dementie en vrouwen 1 op 3. Daar krijgt dus íedereen, direct of indirect, mee te maken.
Dementie is een verzamelnaam voor ruim vijftig ziektes die de hersenen aantasten en zorgen voor een geleidelijke achteruitgang van iemands geestelijke gezondheid. De ziekte van Alzheimer is met 70% de meest voorkomende vorm.
Onze hersenen vormen het meest complexe orgaan in ons lichaam. Ze helpen ons praten, lezen, bewegen, nadenken, voelen en zoveel meer. Er bestaat een enorme diversiteit op celniveau. Onderzoekers hebben die cellen in kaart gebracht in ‘de grootste atlas van menselijke hersencellen’. Deze uitgebreide atlas kan helpen om neurologische aandoeningen beter te definiëren en therapieën te ontwikkelen. Tegelijk blijven er nog altijd veel vraagtekens over de mysterieuze werking van ons brein. Wat inmiddels bekend is, is dat hersenen aan het werk zetten een positief effect heeft op mensen met dementie. Het aloude ‘rust, roest’ geldt dus ook voor dementie.
Moeite met het vinden van activiteiten hoeft niet, want Alzheimer Nederland heeft op haar website ruim honderd activiteiten op een rij gezet. Deze dienen als inspiratie om (samen) activiteiten te ondernemen. Want mensen met verwardheid/dementie willen ook warm en begripvol ontvangen worden. Een luisterend oor is wat mensen met dementie willen. Ze willen hulp bij het leven, hetgeen we meestal beantwoorden met zorg. Dat is niet wat ze willen. Ze willen hun leven zo goed mogelijk inrichten in alle verschillende delen. Men wil er nog toe doen. Belangrijk is aan hen te vragen hoe ze de dag willen inrichten, waarmee bezorg je ze een geluksmoment? Dit kan zijn dansen, op de hometrainer, een wandeling, winkelen of op vakantie gaan. De film ‘De Terugreis’ (te zien tijdens de ZijActief filmavond op 9 april 2024) is daar een prachtig voorbeeld van.
Tot slot: De verklaring is even mooi als eenvoudig. Een zorgverlener in een woonzorgcentrum zag bij een bewoonster tranen rollen over haar gezicht. Ze vond de juiste woorden niet meer om haar verdriet te uiten en zei: “het regent op mijn neus”.
Sandy Curvers
Projectgroep Zin
